Geregeld wordt ik gevraagd om een objectief oordeel te geven over de zwaarte van het werk. Dit zijn altijd uitdagende opdrachten. Heel vaak zit hier onderliggend een conflict in verborgen. Mijn insteek is een objectief oordeel te geven over de zwaarte van het werk met een toegevoegde waarde erbij. Adviezen waarbij beide partijen mee verder kunnen komen en gericht raken op de mogelijkheden.

Zo werd ik laatst ingeschakeld door een bedrijfsarts met dezelfde vraag. De betrokkene had dan wel dezelfde functie behouden echter was naar een andere locatie verplaatst. De werkzaamheden werken op de nieuwe locatie als te zwaar ervaren, zeker zwaarder dan op de vorige. Zijn fysieke klachten en verzuim zou door het werkaanbod zijn gekomen.

De werkzaamheden heb ik op beide locaties nauwkeurig onderzocht. Het bleek dat de werkzaamheden op fysieke belasting gebied niet noemenswaardig verschillenden van elkaar. In ieder geval niet aannemelijk dat de klachten van de nieuwe locatie zou komen. Wat tijdens het onderzoek wel naar voren kwam, was het gebruik van een hulpmiddel. De betrokkene was al bekend met fysieke klachten en gebruikte daarom het hulpmiddel. De andere medewerkers gebruiken het hulpmiddel niet. Dit hulpmiddel hielp echter niet. Door het hulpmiddel werd een nog meer een belastende houding uitgelokt en 'verlichte' het werk niet.

Het bedrijf pakte dit direct op. Het juiste hulpmiddel werd aangeschaft en direct door betrokkene en de andere medewerkers dankbaar in gebruik genomen. Het bedrijf was erg dankbaar voor deze toegevoegde waarde. De bedrijfsarts werd bevestigd door zijn vermoeden dat de werkzaamheden even zwaar waren en zag dat het oude hulpmiddel zeker negatieve invloed op de fysieke gesteldheid van de betrokkene kon hebben.

Dat vind ik het mooi van uitvoeren van verdiepend onderzoek naar fysieke belasting. De emotionele (het welles-nietes gevoel) lading van het probleem kan worden weggehaald, waarbij alle partijen weer objectief kunnen kijken naar de mogelijkheden.